۱۳۹۰ تیر ۱۷, جمعه

شعر زیبای مهد دلیران

به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگذرد .........
به یاد مردم مهد دلیران                     به نام نامی شیران ایران
بگویم نکته ای از دین اینان              از این جمهوری منفور و بد نام
که روزی می شود نابود تر از دود        شود در فکر هر آزاده مردود
اگر چه کشور ما گشته ویران             ولی همواره نامش بوده ایران
برای کشورم جان میدهم من              که من ایرانی ام از جنس آهن
قسم به خاک کورش؛شاه ایران          که هستیم از تبار و نسل شیران
به یاد و افتخار شیر و خورشید         به یاد هیبت این تخت جمشید
سراپا میزنیم این جمله فریاد            که ایران را کنیم آباد و آزاد
شعر از : منصور
آنقدر خوب و عزیزی که به هنگام ودا حیفم آید که تو را دست خدا بسپارم........
بدرود و پاینده ایران

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر