عشق وطن

به نام خداوند جان و خرد .......

خاکم به سر به سر ز غصه خاک اگر کنم      خاک وطن که رفت چه خاکی به سر کنم ؟

آخ کلاهم نیست به سر  تا از سرم                 کلاه برداشتن فکر کلاه دگر کنم

مرد آن بود که این کلهش بر سر است و         من نامردم ار به بیکله آنی بسر کنم

من آن نیم که یکسره تدبیر مملکت               تسلیم هرزه گرد قضا و قدر کنم

زیر و زبر اگر نکنی خاک خصم ما                 ای چرخ زیر و روی تو زیرو زبر کنم

جاییست آرزوی من ار من به آن رسم               از روی نعش لشگر دشمن گذر کنم

هر آنچه میکنی بکن ای دشمن قبیح              من نیز چون قوی شوم از تو بدتر کنم

من آن نیم به مرگ طبیعی شوم هلاک               وین کاسه خون به بستر راحت هدر کنم

معشوق عشقی ای وطن ای عشق پاک          ای آنکه ذکر عشق تو شام و سحر کنم

عشقت نه سر سریست که از سر بدر شود         مهرت نه عارضیست که جای دگر کنم

عشق تو در وجودم و مهر تو در دلم                با شیر اندرون شد و با جان بدر کنم
آنقدر خوب و عزیزی که به هنگام ودا حیفم آید که تو را دست خدا بسپارم .
یاد استادم زنده ,بدرود و پاینده ایران .....